मान्छे अनि फेरि मान्छे

- किशोर न्यौपाने 'यदु'समयका कलेटी परेका काँचुलीहरूओछ्याएर फलैंचामामेरी हजुरआमाआँसुसँगै कात्‍नुहुन्छजिन्दगीको ए-को-हो-रोपरिभाषा । विचलित नबनी कत्ति पनिजबनबुझिने अनुहारमा खुम्चिएका रेखा देखाउँदैपढ्नुहुन्छ एक अनुच्छेद वर्तमानअनि मलाई लाग्छ-उस्तै रहेछ बाँच्नुका रुटिनहरूहिजो, अस्ति र आज । तर भिरालो खुट्टाहरूले समाएर गन्तव्यमाअहँ, गर्न सकिने रहेनछ सफलताको दस्तखतत्यसैले होलाउहाँ भन्नुहुन्थ्यो-सपनाको महल र खरानी मानसिकताउस्तै-उस्तै हो नानू !मेरी हजुरआमाको आग्रह र सल्लाहमा त्यसपछि मैले कहिल्यै देखिनँ सपना,आजकाल गर्व लाग्छसपनाको राजनीति नगरीकनैम मान्छे बन्न सकेको छुसाँच्चै कति गाह्रो हुने रहेछ हगिमान्छेजस्तै मान्छे बन्नलाई । - आरुपोखरी ७, गोरखा...

Read more »

Posted in: कविता

मुक्तक

आशमा लेखें विश्वासमा लेखेंथाहा छ, तिमीलाई मैले बुढासुव्बाको बाँसमा लेखें ।।रमेशइ...

Read more »

Posted in: मुक्तक

काठमाडौँको गाइजात्रा

तस्वीरः अभिनय र सन्तोष सागर, कलेजक...

Read more »

Posted in: तस्वीर

समयबारे बेखबर समय

-जय गौडेल यो,एउटी कुमारीकुमारीत्व बचाउनको लागिवेश्या, अनिएउटी वेश्यावेश्यात्व बिकाउनको लागि कुमारी बनेको समय हो यो,शान्तिको निमित्तबुद्धले बन्दुक बोकेरक्रान्ति गरेको समय होयो,मान्छेलेमान्छे-मान्छेको माझमामान्छे खोजेको समय होयो,समयले समयलाईसमय सोधेको समय हो । -स्याङ्जा...

Read more »

Posted in: कविता

BAD POLITICS

Shrijana k. c."Politics is a bad game",always we were listen this as canon,Everyone while born brings its name,but never we implement only we assumed.As development of destruction got fame,but instead had to be learned as life canon,Everyone can sit on chair of it as same,never its own path is assumed,We work for goodness though we are tame,ethics is not only from our party canon,why our opponent doesn't feel shame,declaring our hard work as their own assumed.Now, this generation will try though will be lame,will change definition as critics from canon,Never will remain just fame of respected Mr. Zame,But, play politician from own place, will close all assum...

Read more »

Posted in: poem

अन्यौल ...

एन. एस. डी. 'संघर्षी'जिन्दगी मसँगै दौडिरहेछ या म जिन्दगीसँगै दौडिरहेछुथाहा छैन या त समयसँगै दौडिँदैछुया समय मसँग हिँडिरहेछअनभिज्ञ छु म कोसँग हिँडिरहेछुगन्तव्यको कुनै ज्ञान छैन म कहाँ पुग्दैछु एक्लै विरहीबनीआँसु म सँगै बग्दैछ याम आँसुसँगै बगिरहेछुथाहा छैन या त सँगसँगै बग्दैछुया आँखा मात्र रसाइरहेछबेखबर छु म कोसँग रोइरहेछुम किन रुदैछु हृदय रित्तिने गरी ग्वार्को, ललित...

Read more »

Posted in: कविता

गजल

शून्य प्रकाशसयौँ जुनी हैन एउटै जुनी दिए पुग्छ ।बरदानमा प्रभु मलाई उनी दिए पुग्छ ।प्वाँख देउ पन्छी जस्तै उड्न पाउँ भन्दिन म पिँजडामा उनीसँगै थुनिदिए पुग्छ ।स्वर्ग कस्ले देख्या छ र भोलिको भर हुन्न यही धर्ती यही आकाश मुनी दिए पुग्छ ।यति दिने वाचा गर अरु केही माग्दिन म 'शून्य' मनको यौटै बिन्ती सुनिदिए पुग्छ...

Read more »

Posted in: गजल

हिन्दीमा सपथ, सडकमा धुवाँ

गणतान्त्रिक नेपालको प्रथम उपराष्ट्रपतिले हिन्दी भाषामा सपथ लिएपछि काठमाडौमा त्यसको विरोधमा देखिएका केही झलकः तस्बीरः कैलाश राई, कलेजकलम...

Read more »

Posted in: तस्वीर

यो काठमाडौँ

जनकराज सापकोटाराजधानीको वर्णपटमाथि उभिनुको भ्रम पालेरमात्तिएको छ, सिङ्गो काठमाडौँयो भाले काठमाडौँयो पोथी काठमाडौँयो सहवास गरेरै सिङ्गै युग बिताइदिन्छअलिकति भ्रमजस्तोअलिकति यथार्थजस्तोबुढो भए पनि आँखाभरि वैश पालेर बसिदिन्छयहीँ कहीँ कतैतानिरहेछन् एक हुल दुर्योधनहरूद्रौपदीको साडीहीँ कहीँ कतैगाइरहेछन् एक हुल मानिसहरूराष्ट्रियताको गीतयो सङ्‍गति हो कि विसङ्‍गति ?बेपरवाह, बेमतलवराजधानीको जामा पहिरिएरबाँचिदिन्छ सिङ्गो काठमाडौँसहरभरि थुप्रिएका सबै भ्रमहरूउत्तर-आधुनिक यथार्थहरू हुन्‍सहरभरि थुप्रिएका सबै मिथकहरूउत्तर-आधुनिक जीवनहरू हुन्जे भएपनि जस्तो भएपनिसबैलाई गम्लङ्ग अँगालो मारेर बसिदिन्छयो भाले काठमाडौँयो पोथी काठमाडौँयो नपुँसक काठमाडौँगीतानगर, चितवन, हाल: काठमाडौँjanak_rasa2000@yahoo....

Read more »

Posted in: कविता

नयाँ नायकको खोजीमा

घिमिरे युवराजआन्द्रेया- (ढोकामा उभिएर) नायक जन्माउन नसक्ने राष्ट्र दयनीय हुँदोरहेछ !ग्यालिलियो- त्यसो होइन आन्द्रेया, नायकको खाँचो भएको राष्ट्र दयनीय बन्दो रहेछ । संसारमा जतिपनि नायकहरु हामीले पाएछौं तिनको जन्म बढो कठिनसँग भएको छ। त्यसरी नै अनेकौं त्रासदि, अन्धविश्वास र धार्मिक जडताबीच जन्मिएका संसारकै महान् वैज्ञानिक, विचारक, सत्यवादी, नायक हुन् ग्यालिलियो ग्यालिलेइ। यिनको जीवनी पढ्दा लाग्छ समाज सधैं नयाँ नायकको आगमनका लागि अतुर छ तर त्यही समाजले नायकको जन्म हुनुभन्दा अगाडि नै बारम्बार अवैधानिक गर्भपतन गरिरहेको हुन्छ। त्यसैले देशमा नायक जन्मिन समय लाग्छ। हामी पनि यतिखेर नयाँ नायकको प्रतिक्षामा छौं। देश नै त्यसैको प्रतिक्षामा छ।तिनै महान् व्यक्तित्व ग्यालिलियोको जीवनीमा आधारित ब्रेटोल्ड ब्रेख्तको नाटक हो ग्यालिलियो। यस नाटकको नेपाली अनुवाद...

Read more »

Posted in: पुस्तक चर्चा

Feather

-Rajju DangolI'm Warm; I'm Tender, who dreams of HeightMy touch, my weight is lighter than lightI float, I'm joyous: the fun is my dietMy fur, my coat is shining ever so brightAdore me, admire me, and never let me goHold me, cling to me, and gently touch to showThe sentiments we share expand and growEmbrace me I'm yours, in you top to beWhen climate is extreme and cold every whereI'll be there as shield protecting you all alongAffecting you with affection, the defense pleasant and strongI'll be there supporting you, strengthening your vein, heartI'll be there with you when broken in million shardsI'll be there with you always, beating your heartCause I'm your Feather always there as your partBecause I'm your Feather always there as your part......

Read more »

Posted in: poem

किन सकिन मैले ?

रोशना महर्जनहामीबीचको सम्बन्धको चर्चा परिचर्चा हुँदाकिन समाज सामु एउटा नाम दिन सकिन मैलेभावविह्वल तिमी आतिई कहालिएर रुँदाकिन निर्भीक भई तिम्रा आँसु पुछ्न सकिन मैलेबेदाग तिम्रो व्यक्तित्वमा चरित्रहीनताको दाग लाग्दाकिन तिम्रो पवित्रताको वकालत गर्न सकिन मैलेहामीबीचको नातालाई नाजायजको संज्ञा दिँदाकिन जायज भनी प्रमाणित गर्न सकिन मैलेतिमीमाथि हजारौ प्रश्न मिश्रित औँलाहरु उठ्दाकिन मौनता आफ्नो भंग गर्न सकिन मैलेकायरताको उपमा दिँदै तिमीले साथ मेरो माग्दाकिन हाम्रो मायाको समर्थन गर्न सकिन मैलेस्वच्छ प्रेमको निम्ति जीवन परित्याग तिमीले गर्दाकिन पापबोध गरी प्रायश्चित गर्न सकिन मैले पुलचोक, ललित...

Read more »

Posted in: कविता

खेलौना !

भवसागर घिमिरेदूधभात सेलाउन लाग्या बेलामा, केटा'टीले जिद्दी गर्दै बिलौना गर्‍या बेलामा, हामी तिनलाई भुलाउन खेलौना देखाउने गर्छौं। कुनै अमेरिकन खेलौना, कुनै ब्रिटीस खेलौना, कुनै चाइनिज, भारतीय, जापानीज यस्तै यस्तै खेलौनाहरु देखाएपछि त केटा'टी शान्त हुन्छन्। खेलौनासँग रङ्गिदै दंग पर्छन् अनि सेलाइसक्या दुध भात पनि खप्लाक-खुप्लुक्क खान्छन्। केटा'टीलाई खेलौनासँगै खेलाउने बानी परेका हामी, आफू पनि अरुका हातले खेलाइने गरेको सायदै पत्तो पाइरहेका छौं। हामी हर पाइलामा अरुद्वारा खेलाइने गर्छौँ, हर पल दोस्रो पक्षद्वारा पेलिने र ठेलिने गर्छौँ। लाछारिन्छौं, पछारिन्छौं अनि माथि उक्लने नाममा बजारिन्छौँ पनि। यो गरिब मुलुकका अति गरिब जनता हामी साँच्चै नै अरुका खेलौना भएका छौं। कठपुतली, भाँडाकुटी यी सब हाम्रा पर्यायवाची नाम भैसकेका छन्। हामी धेरै त नेताहरुबाट...

Read more »

Posted in: लेख/विविध

मेरी प्रेमिकाको कथा

नारायणी देवकोटाम एउटा सरकारी क्याम्पसको प्रोफेसर हुँ । यतिबेला रातको बाह्र बजेको छ । नजिकै कतै दोहोरी साँझबाट माया पिरतीको मीठो गीत सुनिरहेकोछु । मेराअगाडि एक चाङ लेखका टुक्राहरू छन‍ । विद्यार्थीले क्याम्पसको वाषिकोत्सवको अवसरमा स्मारिका निकाल्न लागेका छन् । र, मलाई प्रुफ हेरिदिनु भनेका छन् । मैले एक हप्तामा सबै हेर्नुपर्ने छ । म अन्योलमा छु, मेरा हातमा पीडाको प्रतिबद्धता र बाध्यता भन्ने शीर्षकको कथा छ । यसको लेखक मेरी प्रेमिका हो । तपाईलाई नलागोस् मैले मेरी प्रेमिकाको बयान गर्छु । खै के भन्नु ? मैले के गरेँ ? मेरी प्रेमिका ? पाप लाग्छ यसो भन्दा । तर, उनलाई के सम्बोधन गरूँ ? हो म उनलाई बिहे गर्न चाहन्थेँ, अङ्‍गालोमा बेर्थें दुनियाँका माज, उ आँसु झार्थी, म कठोर बन्न भन्थेँ । तर, कठोरताका नाममा उ ढुङ्‍गा बनी मेरा लागि समेत । र, अब लाग्नेछ झस्का मुटुमा (खै मुटुमा नै होला ?) जसरी भात खाँदा दाँतमा...

Read more »

Posted in: कथा