Tuesday, August 12, 2008
कैलाश
शून्य प्रकाश
सयौँ जुनी हैन एउटै जुनी दिए पुग्छ ।
बरदानमा प्रभु मलाई उनी दिए पुग्छ ।
प्वाँख देउ पन्छी जस्तै उड्न पाउँ भन्दिन म
पिँजडामा उनीसँगै थुनिदिए पुग्छ ।
स्वर्ग कस्ले देख्या छ र भोलिको भर हुन्न
यही धर्ती यही आकाश मुनी दिए पुग्छ ।
यति दिने वाचा गर अरु केही माग्दिन म
'शून्य' मनको यौटै बिन्ती सुनिदिए पुग्छ ।
Posted in: गजल
0 :: प्रतिक्रिया:
Post a Comment